De User Requirements Notation ( URN ) biedt de mogelijkheid om een systeem op te geven en er eisen aan te stellen. Het is dus mogelijk om deze vereisten op juistheid en volledigheid te controleren.
URN is een formele beschrijvingstaal gedefinieerd door de ITU-T (Telecommunication Standardization Sector van de International Telecommunication Union ) in de zogenaamde Standards ( Aanbevelingen ).
Een systeem is in URN getekend en bevat verschillende relaties tussen elementen.
De hoofdfocus van URN ligt op requirements engineering met zijn doelen en scenario’s.
Notaties
Er is een onderscheid tussen twee notaties binnen URN :
Doelsgeoriënteerde vereisten Taal (GRL)
De Doelgerichte taaleisen (GRL) is een grafische notatie voor het modelleren van niet-functionele eisen ( niet-functionele vereisten ). Hiermee kunt u projectvereisten visualiseren en moeilijke verbindingen benadrukken. Bovendien is het mogelijk om het resulterende projectplan grafisch te evalueren.
Gebruik gevalkaarten (UCM)
Use Case Maps (UCM) beschrijven grafische weergave van de functionele eisen ( functionele eisen ) van een software systeem. Ze beschrijven nauwkeurige procedures die vergelijkbaar zijn met MSC-grafieken . Het is mogelijk om een besturingsstroom te visualiseren en verschillende taken naar verschillende plug-ins te verdelen en ze toe te wijzen aan acteurs.
Voorbeelden
-
GRL diagram
-
Geassocieerd UCM-diagram
Normen en normen
- Z. 150 User Requirements Notation (URN) – Taalvereisten en -kader
- Z. 151 User Requirement Notation (URN) – Taaldefinitie